brûler

brûler [bruulee]

I     〈onovergankelijk werkwoord〉

1 (ver-, af)branden ⇒ door vuur verteerd worden, in brand staan, (op)vlammen

2 〈van spijzen〉aanbranden

3 branden 〈van keel enz.〉 ⇒ gloeien, heet, verhit zijn

4 〈van personen; figuurlijk; + de〉branden (van) ⇒ gloeien (van), blaken (van)

5 〈zoekspelen〉warm zijn

♦voorbeelden:

3    〈figuurlijk〉 les pieds lui brûlent • hij zit op hete kolen

      brûler de fièvre • van koorts gloeien

4    brûler de 〈+ onbepaalde wijs〉 • erop gebrand zijn, vurig verlangen te

  → torchon 

II   〈overgankelijk werkwoord〉

1 verbranden ⇒ afbranden

2 〈kool, hout〉(ver)branden 〈voor verwarming〉 ⇒ verstoken ⇒ 〈elektriciteit〉 verbruiken

3 〈spijzen〉laten aanbranden ⇒ (ver)zengen, (ver)schroeien ⇒ 〈koffie〉 branden

4 〈van wonden, kou enz.〉branden

5 (zonder te stoppen) voorbijgaan, -rijden ⇒ niet stoppen (bij, aan) ⇒ 〈hindernis〉 snel overwinnen

♦voorbeelden:

2    brûler un cierge à un saint • een kaars ontsteken voor een heilige 〈als dank〉

4    la fumée me brûle les yeux • de rook bijt me in de ogen

5    brûler le feu rouge • door het rode licht rijden

  → cartouche, étape, politesse 

III   se brûler 〈wederkerend werkwoord〉

1 zich verbranden ⇒ zich branden

♦voorbeelden:

1    se brûler les doigts • zijn vingers branden 〈ook figuurlijk〉

  → cervelle

v

1) (ver)branden, afbranden

2) (laten) aanbranden [spijzen]

3) gloeien (van)

4) warm zijn [spel]

5) (zonder te stoppen) voorbijgaan, -rijden

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.